Een verslag van Bram zelf.
Gisteren stond Hoek van Holland Den-Helder op het programma deze wedstrijd is de langste strandrace van de wereld met zijn 130 km en daarbij ook zeer waarschijnlijk de zwaarste.
De afgelopen 2 jaar stond ik niet in goede conditie aan de start door omstandigheden, dit jaar was het allemaal anders, ik heb me beter voorbereid voor het komende strandseizoen.
Het startschot werd om 8 uur gegeven en weg waren bijna 800 man voor ruim 130 km strand!
Na 7 km waren er strandwerkzaamheden, we moesten hier boven langs om tegen de duinen aan te rijden dit was meteen een van de zwaarste stukken van het parcours, ik kon een heel stuk rijden, maar op een gegeven moment moest ik toch lopen net als de rest, hier ontstond er al meteen een gat met de achtervolgers.
We kwamen met 4 man aan de leiding te rijden Ramses Bekkenk, Ad de Brabander, Stefan Vreudenhil en ik, 3 man van Mitsubishi dus dat was natuurlijk ideaal!
Samen reden we lekker door om zo al meteen te zorgen dat er niemand meer terug kon komen. Bij Katwijk hadden we een voorsprong van 1 minuut op de groep achtervolgers van een man of 5. We besloten om het tempo nog even te verhogen om de voorsprong te vergroten. Hierdoor kon Ad helaas niet meer volgen, maar we konden niet op hem wachten anders werden we ingelopen.
Met z’n drieën reden we richting IJmuiden Ramses en ik deden het meeste werk want Stefan zat er doorheen en kon alleen nog volgen.
Nu moesten we over de sluizen richting Wijk aan zee, eindelijk konden we lekker doorrijden want het strand liep van af het begin totaal niet en dan is het erg lekker om over verharde ondergrond te rijden.
Éénmaal bij Wijk aan zee aangekomen was het strand niet veel beter al snel moest Stefan er af. Ramses en ik waren nu nog met zijn tweeën met nog ongeveer 65 km te gaan. Ik voelde me nog redelijk goed, en kon nog pittig doorrijden, Ramses kreeg het bij Egmond al een stuk moeilijker. We moesten bij elkaar blijven om zo onze plaatsen veilig te stellen. Ik deed veel kopwerk om zo Ramses mee te krijgen. Bij Camperduin op de dijk was het echt even helemaal over met hem (zei hij achteraf) Ik moest even wachten op hem, om zo weer als duo door tegaan.
Zo gebeurde het ook dat we samen Den Helder bereikten, Ramses kwam er de laatste km weer een beetje doorheen,maar sprinten kon Ramses niet meer, zo kwam ik dus als eerste over de finish met vlak achter me Ramses.
Zo haalden we mooi de dubbel voor het team en dat is natuurlijk altijd goed.
Het was een hele zware race geworden door het slechte strand en ook omdat ik de laatste 65 km heel veel werk had verricht, onze eind tijd was 4.43 en dat had ik van tevoren zeker niet verwacht.
Volgende week strandrace Scheveningen.
Bram Rood
Bram, namens iedereen bij MTB-Noordwest; onwijs gefeliciteerd en succes in de komende strandraces!