Nieuws: 28-02-2016 Genieten van het MTB-paradijs

Wie zijn nou die 1.000 leden, 800 donateurs en meer dan 230 vrijwilligers (en 4.100 likes, and counting….., op facebook), die waarschijnlijk veel van de ±60.000 rondjes per jaar rijden op de MTB route Schoorl? De komende weken zullen we jullie kennis laten maken met een dwarsdoorsnede van de mountainbikers in de Schoorlse duinen. Vandaag aflevering vier met Ronald Ernens.

Genieten van het MTB-paradijs in mijn achtertuin

Ronald is 36 jaren jong en werkt bij een gemeente in Noord Holland. Ronald is een echte recreatieve mountainbiker en racefietser maar vreest ritten als ‘Super sunday’, zeker geen recreatief ritje, op Texel niet.

Ronald, waarom mountainbike je en hoe lang al in de Schoorlse duinen?

Ik ken de route al vanaf begin jaren ‘90, toen nog het kleine ‘crossparcourtje’ rond de Niels Blink. In mijn middelbare schooltijd heb ik al met mijn eerste mountainbike rondjes gereden op de huidige route. Om momenteel in vorm te blijven en van de natuur te genieten heb ik naast het fitnessen het fietsen weer opgepakt… Ik heb één ongeveerde fiets waarmee ik alles doe; de weg, het strand en het parcours. Het rijden op het parcours in Schoorl is elke keer weer een fantastische beleving en de route is, dankzij het goede onderhoud, het jaar rond goed te rijden. Lekker twee uur sportief bezig zijn in de frisse lucht en genieten van het paradijs in mijn achtertuin, en die van vele anderen natuurlijk;-)

Waarom juist in de Schoorlse duinen?

Het is lekker dichtbij, ik ga eigenlijk altijd op de fiets vanuit Schagen richting Schoorl; mooie warming up. Qua technische vaardigheden doet het rondje niet onder voor menig route in Limburg. En routes met zo’n groot percentage single track als Schoorl zijn uniek en juist dat maakt de route aantrekkelijk.

Wat is je meest favoriete plek in de huidige route en waarom?

De verbinding tussen de Niels Blink en de Blijdensteinsweg, variatie, een mooi technisch flow-stuk met een mooie kombocht aan het einde.

Wat is meest bijzondere ervaring/herinnering tijdens het mountainbiken in de Schoorlse duinen?

Het is eigenlijk iedere keer weer een mooie herinnering, omdat geen rondje hetzelfde is…..hoe stom dat ook mag klinken, het is echt zo! Voldaan en tot rust gekomen thuiskomen. Volledige focus om een mooie lijn te rijden en even nergens anders aan te denken dan gewoon fietsen, de natuur is een wonderlijk ‘medicijn’ wat dat betreft.

Hoe ervaar je het contact met de overige recreanten?

In goede harmonie en ik vind het altijd erg opvallend dat je vaak nauwelijks iemand tegenkomt, waar blijven al die 2,2 miljoen overige bezoekers? Wellicht het gevolg en voordeel van een ieder zijn eigen pad? Ik heb daarom ook nooit het gevoel dat ik iemand in de weg zit of ik last heb van iemand anders, samen redden we het wel. Naast het fietsen recreëer ik zelf ook lopend in het duingebied, en dan ervaar ik hetzelfde.