We doen de start van De 5 van Schoorl dit jaar iets anders omdat we meer deelnemers hebben toegelaten. We starten in 2 groepen. Wij hebben een indeling gemaakt met onze kennis van de deelnemers en hun capaciteiten….een snelle groep en een iets minder snelle groep.
De eerste groep start om 09:30H, de tweede groep enkele minuten later.
Ook starten we andersom; dwz we starten vanuit het bomenlaantje om vervolgens rechtsaf de Bokkenweide op te lopen om in de Zuidwest hoek van de Bokkenweide het parcours op te gaan. Voordeel is dat de rijders dan gelijk over de startlus gaan en allemaal een netto tijd hebben. Immers de tijd gaat pas lopen als je voor de eerste keer over de startlus gaat.
Tijdens De 5 reed er een professionele verslaggever mee van Dichtbij.nl. Zo’n verslag gaan wij natuurlijk niet proberen te overtreffen…onderstaand zijn verslag!
Ook was Up/Down magazine aanwezig voor een online live verslag van De 5.
Klik hier voor de foto’s van De 5.
SCHOORL - De tiende editie van de ‘De 5 van Schoorl’ is op Goede Vrijdag gewonnen door Rolf Vetter in drie uur rond. De nummer vier van vorig jaar had een goede dag en doordat topfavoriet Michel Agterberg - de winnaar van de editie in 2011 - zichzelf in het vierde rondje opblies, eindigde Vetter op het bovenste treetje van het ereschavot. Agterberg kwam uiteindelijk vier minuten na de winnaar als derde over de streep. Vincent Spierings eindigde als tweede.
Goede Vrijdag startte koud, maar zonovergoten. Op de Bokkenweide stonden om 9.30 uur maar liefst 153 mountainbikers klaar voor de start van dit prachtige evenement, waaronder ook uw verslaggever van de Duinstreek. Twee groepen van ±75 man werden weggeschoten volgens de zogenaamde ‘Le Mans methode’: met zijn allen rennen door het mulle zand naar de start van het eerste rondje, want wie vooraan zit verspilt minder kracht met inhalen.
‘Rustig aan beginnen was mijn plan, want als je niet super getraind bent, mag je al blij zijn als je de finish haalt. Toch moeilijk als je al die bikers voor je ziet die meestal als een komeet uit de startblokken schieten. Nou ja, wellicht zakken ze later door het ijs en haal ik ze in het vijfde rondje weer in. Uiteindelijk de eerste twee rondjes toch sneller gereden dan ik van plan was. Rondje drie en vier dus maar iets rustiger aan gedaan en in rondje vijf de gashendel vol open. Heuvel op zit er niet veel gang meer in, maar op de rest van het parkoers gaat het toch nog lekker. Uiteindelijk kom ik moe maar voldaan zo’n drie kwartier na de winnaar binnen.’
De tiende editie van ‘De 5 van Schoorl’ was wellicht ook de laatste want het parkoers wordt als het goed is, binnenkort verlengd. Dus volgend jaar heet dit evenement misschien wel ‘De 3 van Schoorl’. Goed nieuws want op een langer parkoers kunnen er meer mensen meedoen. ‘En als de benen goed blijven, is uw verslaggever volgend jaar ook weer van de partij’.
Sponsoring….
Nadat je als individu of team bent ingeschreven voor Duchenne Heroes 2012 begint eigenlijk het lastigste gedeelte van de gehele tocht… want voordat je 700 km, 4 landen, 11.000 hm, overnachtingen in tentjes, kou, regen, modder, materiaalpech, zadelpijn en andere kwaaltjes mag overwinnen, moet er per deelnemer minimaal € 2.500,- aan sponsorgeld opgehaald worden t.b.v. het Duchenne Parents Project voor een medicijn tegen Duchenne.
(Denk niet bij het lezen van bovenstaande dat Duchenne Heroes niet leuk is. Het is een ervaring die je minimaal één keer in je leven moet hebben meegemaakt.)
Vooral in deze tijd van crisis, besparingen en vele sportprestaties gekoppeld aan goede doelen (Alpe d’HuZes, Roparun, Tour for life, etc., etc.) begint sponsoring met een goed verhaal (waarom fiets ik mee?, waarom raakt dit mij zo?, wat maakt mijn deelname zo uniek?) en het daarmee enthousiast maken van je familie, vrienden, kennissen, collega’s, leden van sportclubs en verenigingen etc. etc.
Het persoonlijk vertellen van het verhaal is bij sponsoring van essentieel belang. Het “lukraak” rondsturen van bijvoorbeeld een mailing heeft weinig tot geen effect.
Voor Team Kevin is de motivatie natuurlijk duidelijk. Kevin, de 15-jarige zoon van Klaas heeft de ziekte van Duchenne. Het is voor ons dus ook helemaal niet moeilijk om een mogelijke sponsor enthousiast te vertellen waarom Duchenne Heroes zo belangrijk is, zeker nu er uitzicht is op een medicijn. Maar het blijft een race tegen de klok: er moet nog heel veel werk gebeuren tot er een goedwerkend geneesmiddel beschikbaar is voor alle patiënten.
Maar er zijn natuurlijk veel meer sponsormogelijkheden: denk hierbij aan bijvoorbeeld spinningmarathons, tapas-avonden, sponsorlopen, statiegeldacties, loterijen etc. etc. Je kunt het bijna zo gek niet bedenken of er is wel iets mee te doen. Kortom wees creatief!
Een laatste, maar zeer belangrijke sponsormogelijkheid voor Team Kevin zijn bedrijven en instellingen. Bedrijven en instellingen hebben vaak een jaarlijks sponsorbudget voor goede doelen. Door vroegtijdig aan tafel te zitten met deze partijen maak je het meeste kans om aanspraak te maken op een gedeelte van het budget.
Natuurlijk zijn wij als Team Kevin de afgelopen jaren ook in de klassieke sponsor-valkuilen gestapt en hebben we bijvoorbeeld vanuit verschillende teamleden dezelfde sponsor benaderd of een sponsor voor de tweede keer benaderd. Inmiddels hebben we afspraken gemaakt wie welke sponsor benadert!
Mocht je door het lezen van bovenstaande enthousiast zijn geworden en ons willen sponsoren dan kan dat natuurlijk! Kijk op onze site www.teamkevin.nl waar je alles kan terugvinden om ons te sponsoren.
Tot volgende week! Dan zal ik meer vertellen over onze trainingen.
Groeten Armand
Stuur Team Kevin een email.
Volgens de Dikke van Dale betekent Trainen:
trai·nen [treene(n)] trainde, h getraind 1 (sp) (laten) oefenen, scholen: een club ~; hij traint hard 2 (algem) (laten) oefenen: werknemers ~
Kortom, veel oefenen en dat is voor Duchenne Heroes 2012 niet anders. Duchenne Heroes is weliswaar geen wedstrijd, maar een 7-daagse mountainbike marathon voor het goede doel (eigenlijk dus een wedstrijd tegen de ziekte van Duchenne)!
Het doel van Duchenne Heroes is naast het ophalen van een enorm bedrag heelhuids aankomen in de finishplaats Nijmegen. Om dit doel te bereiken moet er natuurlijk voldoende getraind worden. Opgeven tijdens Duchenne Heroes is geen optie, je moet en zal aankomen in Nijmegen. Als ik het zelf even niet meer zie zitten tijdens een lange, zware beklimming denk ik altijd aan een uitspraak van Lance Armstrong: Pijn is tijdelijk. Het duurt misschien een minuut, een uur, een dag of een jaar, maar opgeven is voor altijd! Klaas doet dit door even te kijken naar een fotootje van Kevin die hij op de bovenbuis van zijn fiets heeft geplakt, een betere motivatie waarom we biken is er niet.
Kort door de bocht komt trainen voor Duchenne Heroes erop neer dat er zoveel mogelijk kilometers gemaakt moeten worden. Niet alleen om de (duur-)conditie te verbeteren, maar ook om je lichaam te laten wennen aan het uren achtereen biken. Uit ervaring kan ik jullie verzekeren dat o.a. je achterwerk behoorlijk in opstand kan komen tijdens een dergelijke lange meerdaagse tocht.
Het maken van de benodigde kilometers maakt Team Kevin zowel op de mountainbike als op de racefiets en is eigenlijk direct na de inschrijving eind vorig jaar gestart. Armand traint bij MTB de Zeeleeuw; vanaf september vorig jaar voor Egmond-Pier-Egmond en vanaf maart jl. o.a. in een van twee groepen die speciaal trainen voor het rijden van marathons. Klaas traint al dan niet samen met zijn fietsmaten meerdere keren per week in de omgeving van Harderwijk. Daarnaast pakken zowel Klaas als Armand nu het ’s avonds weer wat langer licht blijft regelmatig de racefiets voor een trainingsrondje.
Om ook de nodige duur- en klimkilometers in de benen te krijgen heeft Team Kevin een aantal toertochten op de planning gezet, o.a. Limburgs Mooiste, Houffa marathon, Luik-Bastenaken-Luik, Hel van Wageningen en de Ronde van Noord-Holland.
De afgelopen edities van Duchenne Heroes waaraan Team Kevin heeft deelgenomen hebben aangetoond dat met bovenstaande trainingen Duchenne Heroes zonder noemenswaardige problemen gereden kan worden. Dit is natuurlijk ook wel afhankelijk van de weersomstandigheden: dagen achtereen regen zouden de tocht natuurlijk nog veel zwaarder maken.
De volgende keer zal deze column geheel gewijd zijn aan Kevin, de zoon van Klaas die de ziekte van Duchenne heeft en waar Team Kevin naar vernoemd is.
Tot de volgende keer!
Armand
Mail Team kevin
Dit keer een column van mij, Klaas, vader van Kevin. Kevin is 15 jaar en ons enige kind. Toen Kevin 4 jaar was kregen wij de definitieve bevestiging dat hij de Ziekte van Duchenne heeft. Op dat moment stortte ons mooie leven in: ons kind heeft een levensbedreigende ziekte!
Ondertussen zijn we 11 jaar verder en hebben we ‘geleerd’ te leven met dit gegeven. We doen er alles aan om Kevin een zo normaal mogelijk leven te geven. Kevin gaat bijvoorbeeld naar een normale school (3e klas van het 2-talig VWO) en is ook gewoon een puber zoals kinderen op hun 15e kunnen zijn..;-). Helaas heeft hij wel veel (fysieke) hulp nodig aangezien de spierkracht in zijn armen en benen zo goed als verdwenen is.
Wat ons als ouders iedere dag weer raakt is de wijze waarop Kevin hier zelf mee omgaat: volop levenslust en niet zeuren dat je bijna niets zelf kunt. Hier kunnen veel mensen nog wat van leren!
Duchenne Heroes is voor mij een middel om naast de dagelijkse ondersteuning ook nog op een andere wijze een bijdrage te leveren aan het bestrijden of verzachten van deze ziekte. Het geld dat wij hiermee ophalen wordt bijzonder goed gebruikt! Onderzoek naar medicijnen en middelen om de ziekte dragelijker te maken.
Ik vind het overigens geweldig dat er mensen zoals Armand zijn die zich ook in willen zetten voor dit geweldige doel!
Als laatste nog even de slogan van Kevin:” Ik ben niet zielig maar kan wel wat hulp gebruiken…”
Kevin heeft ook een eigen website: www.kevingroot.nl
Tot de volgende keer!
Klaas